Chinese dwergkwartel
Excalfactoria chinensis
Chinese dwergkwartels zijn in heel veel opzichten gewoon kippen in zakformaat. Ze kunnen niet echt vliegen, het beste wat je ervan kunt zeggen is dat ze in staat zijn om ongecontroleerd en hulpeloos op te fladderen. Deze tak van volksvermaak beoefenen ze voornamelijk als ze schrikken, als ze plotselinge acute bedreiging voelen. Net als kippen leggen ze eetbare eieren, al heb je er wel een stuk of acht nodig om tot een aanvaardbaar omeletje te komen.
Als je op de juiste manier omgaat met het houden van kwartels, zijn het fantastische bewoners in de volière. Dat is niet moeilijk, als je je maar aan twee harde eisen houdt: houd bij kwartels nooit andere soorten grondbewoners in één ruimte en zeker geen andere kwartelsoort, en houd in een ruimte één haan of geen haan, maar nooit twee of meer.
Wil je meer plezier van je kwartels, zorg dan voor een ruime buitenvolière met voldoende lage beplanting om te schuilen, en een zandhoek zodat ze een zandbad kunnen nemen.
Sociaal
Je kunt gerust meerdere hennetjes bij elkaar houden (dat wordt vaak zelfs aangeraden omdat de haan nogal hardhandig kan zijn in de broedtijd), maar zet er nooit meer dan één haan bij. De hanen bevechten elkaar tot er nog maar één over is. Ook het houden van verschillende soorten in één volière geeft bijna altijd problemen. Toen ik een heel rustige Virginische boomkwartel bij mijn Chinese dwergkwartels zette, leek er geen vuiltje aan de lucht. Vier maanden lang leefde het stel in goede vrede, maar van de ene op de andere dag was het mis. Ik vond beide Chinese dwergkwartels zwaar toegetakeld in een hoekje van het nachthok. Met medicatie van de dierenarts heb ik geprobeerd om ze in leven te houden, maar de hen ging in de loop van de volgende dag dood. De haan knapte heel langzaam weer op, maar een aantal weken later vond ik hem alsnog dood in de volière. De boomkwartel was toen overigens allang weggehaald uiteraard.
Kweek
Gelukkig zijn er normaal gesproken alleen maar leuke verhalen te vertellen over Chinese dwergkwartels. Wie het geluk heeft om een koppel te hebben dat zelfstandig de jongen kan grootbrengen, heeft daar veel plezier aan. Net als kippenkuikens zijn ook kwartelkuikens nestvlieders: een paar minuten nadat ze zich uit het ei hebben bevrijd, lopen ze al door de volière heen. Ze zijn zo klein dat ze door centimetergaas heen kruipen. Je moet goed opletten waar je loopt in de volière, want je ziet die kleine spinnetjes makkelijk over het hoofd. De jongen kruipen regelmatig bij moeder onder de veren. Er passen daar meer jongen dan je zou denken; ik heb er wel eens dertien bij moe kwartel tussen de veren vandaan zien komen. Moeder moet die ruimte ook wel bieden, want de jongen hebben haar in het begin nog nodig voor de warmte. Hun donslaagje is lang niet genoeg.
Wie jonge kwartels in de volière heeft, moet ervoor zorgen dat de waterbakken niet al te vol staan, zodat de jongen niet kunnen verdrinken. Ook is het heel belangrijk dat er geen plekken zijn waar de jongen bij, en dus door, het centimetergaas kunnen glippen.
Een volière die is gebouwd op een stenen rand levert dus geen problemen op, zolang de kuikens niet op de rand kunnen komen. Wie het gaas de grond in heeft gegraven, zoals ik, kan planken tegen het gaas aanzetten (aan de binnenkant!), of een rand horrengaas aan de onderkant bevestigen.
Ook is het van belang om de haan in de gaten te houden. De laatste keer dat ik een nest kwarteltjes had werd de haan agressief naar ze, dus die heb ik toen apart gezet.
Door het verre doorkweken, waarbij steeds meer gebruik wordt gemaakt van broedmachines, hebben veel kwartels hun broedinstinct verloren. Ze willen wel, maar weten niet meer hoe of verliezen het geduld. Sommige hennetjes beginnen wel met het bij elkaar leggen van de eerste eieren, maar leggen daarna de eieren verspreid door de kooi. Als je die eieren alsnog bij de andere legt, is er een kans dat het hennetje de draad weer oppakt. Andere hennen leggen de eieren wel bij elkaar, maar gaan nooit echt broeden, of stoppen er na een poosje mee. Als dat gebeurt, is het legsel verloren.
In mijn ogen verliezen kwartels dit instinct door drie oorzaken: inteelt, leven in een onnatuurlijke omgeving, en gebruik van broedmachines. Ik gebruik daarom ook geen broedmachines. Zie ook het artikel dat in de staart staat: 'Pleidooi voor Natuurbroed'
Verzorging
Het voeden van Chinese dwergkwartels is niet moeilijk. Ze worden, net als veel andere kwartelsoorten, gebruikt als de stofzuigers van de volière. Het voer dat de andere vogels laten vallen wordt door deze grondbewoners opgegeten.
Kwartels nemen graag een zandbad, en geen waterbad. Een zonnig plekje met droog, fijn zand is dus aan te bevelen. Bovendien is het een leuk gezicht om te zien hoe de kwartels door het zand heen rollen!
Ook hebben kwartels behoefte aan beschutte plekken in de volière. Dat kan door middel van lage beplanting, maar ook door een emmer of plantenpot te gebruiken. Daarbij kan je kiezen om de emmer of pot om te keren en er een opening in te maken, maar je kunt hem ook verticaal doorzagen en hem op zijn kant neerzetten. Een nachthok is voor Chinese dwergkwartels ook aan te bevelen.
Als je op de juiste manier omgaat met het houden van kwartels, zijn het fantastische bewoners in de volière. Dat is niet moeilijk, als je je maar aan twee harde eisen houdt: houd bij kwartels nooit andere soorten grondbewoners in één ruimte en zeker geen andere kwartelsoort, en houd in een ruimte één haan of geen haan, maar nooit twee of meer.
Wil je meer plezier van je kwartels, zorg dan voor een ruime buitenvolière met voldoende lage beplanting om te schuilen, en een zandhoek zodat ze een zandbad kunnen nemen.
Sociaal
Je kunt gerust meerdere hennetjes bij elkaar houden (dat wordt vaak zelfs aangeraden omdat de haan nogal hardhandig kan zijn in de broedtijd), maar zet er nooit meer dan één haan bij. De hanen bevechten elkaar tot er nog maar één over is. Ook het houden van verschillende soorten in één volière geeft bijna altijd problemen. Toen ik een heel rustige Virginische boomkwartel bij mijn Chinese dwergkwartels zette, leek er geen vuiltje aan de lucht. Vier maanden lang leefde het stel in goede vrede, maar van de ene op de andere dag was het mis. Ik vond beide Chinese dwergkwartels zwaar toegetakeld in een hoekje van het nachthok. Met medicatie van de dierenarts heb ik geprobeerd om ze in leven te houden, maar de hen ging in de loop van de volgende dag dood. De haan knapte heel langzaam weer op, maar een aantal weken later vond ik hem alsnog dood in de volière. De boomkwartel was toen overigens allang weggehaald uiteraard.
Kweek
Gelukkig zijn er normaal gesproken alleen maar leuke verhalen te vertellen over Chinese dwergkwartels. Wie het geluk heeft om een koppel te hebben dat zelfstandig de jongen kan grootbrengen, heeft daar veel plezier aan. Net als kippenkuikens zijn ook kwartelkuikens nestvlieders: een paar minuten nadat ze zich uit het ei hebben bevrijd, lopen ze al door de volière heen. Ze zijn zo klein dat ze door centimetergaas heen kruipen. Je moet goed opletten waar je loopt in de volière, want je ziet die kleine spinnetjes makkelijk over het hoofd. De jongen kruipen regelmatig bij moeder onder de veren. Er passen daar meer jongen dan je zou denken; ik heb er wel eens dertien bij moe kwartel tussen de veren vandaan zien komen. Moeder moet die ruimte ook wel bieden, want de jongen hebben haar in het begin nog nodig voor de warmte. Hun donslaagje is lang niet genoeg.
Wie jonge kwartels in de volière heeft, moet ervoor zorgen dat de waterbakken niet al te vol staan, zodat de jongen niet kunnen verdrinken. Ook is het heel belangrijk dat er geen plekken zijn waar de jongen bij, en dus door, het centimetergaas kunnen glippen.
Een volière die is gebouwd op een stenen rand levert dus geen problemen op, zolang de kuikens niet op de rand kunnen komen. Wie het gaas de grond in heeft gegraven, zoals ik, kan planken tegen het gaas aanzetten (aan de binnenkant!), of een rand horrengaas aan de onderkant bevestigen.
Ook is het van belang om de haan in de gaten te houden. De laatste keer dat ik een nest kwarteltjes had werd de haan agressief naar ze, dus die heb ik toen apart gezet.
Door het verre doorkweken, waarbij steeds meer gebruik wordt gemaakt van broedmachines, hebben veel kwartels hun broedinstinct verloren. Ze willen wel, maar weten niet meer hoe of verliezen het geduld. Sommige hennetjes beginnen wel met het bij elkaar leggen van de eerste eieren, maar leggen daarna de eieren verspreid door de kooi. Als je die eieren alsnog bij de andere legt, is er een kans dat het hennetje de draad weer oppakt. Andere hennen leggen de eieren wel bij elkaar, maar gaan nooit echt broeden, of stoppen er na een poosje mee. Als dat gebeurt, is het legsel verloren.
In mijn ogen verliezen kwartels dit instinct door drie oorzaken: inteelt, leven in een onnatuurlijke omgeving, en gebruik van broedmachines. Ik gebruik daarom ook geen broedmachines. Zie ook het artikel dat in de staart staat: 'Pleidooi voor Natuurbroed'
Verzorging
Het voeden van Chinese dwergkwartels is niet moeilijk. Ze worden, net als veel andere kwartelsoorten, gebruikt als de stofzuigers van de volière. Het voer dat de andere vogels laten vallen wordt door deze grondbewoners opgegeten.
Kwartels nemen graag een zandbad, en geen waterbad. Een zonnig plekje met droog, fijn zand is dus aan te bevelen. Bovendien is het een leuk gezicht om te zien hoe de kwartels door het zand heen rollen!
Ook hebben kwartels behoefte aan beschutte plekken in de volière. Dat kan door middel van lage beplanting, maar ook door een emmer of plantenpot te gebruiken. Daarbij kan je kiezen om de emmer of pot om te keren en er een opening in te maken, maar je kunt hem ook verticaal doorzagen en hem op zijn kant neerzetten. Een nachthok is voor Chinese dwergkwartels ook aan te bevelen.